Tam yazmaya başlıyorum. Çıkırt kapı açılıyor… Ne yapıyorsun?
Allahım, tarihin en anlamsız sorusu yüzüme bakarak ne yaptığımın sorulması
olabilir. Gördüğün insan şu an ne işle meşgul onu da görüyorsun işte…
Bilgisayar önümde, ellerim klavyede ama ben patates soyuyor da olabilirim! Asıl
sen ne yapıyorsun? Ne yapmaya çalışıyorsun?
Salonu terk etmiş, misafiri olduğum evin bana ayrılan 8
metrekarelik köşesine imparatorluğumu kurmuştum. Salon diye isimlendirilen ev
halkının sosyalleşme merkezinde yapılan sabır testinden geçememiştim. Bir a teve
dizisi ve hayranlıkla seyreden ilk derece hısımlarım. Aman tanrım didim! Aşk ve
Mavi. Dizinin adı. Kötü Ürgüp şivesi. İkinci sınıf diyerek
ödüllendireceğim oyunculuklar. Kadına ve yöresel geleneklere hakaret niteliğinde
kurgular. Kötü konaklılar. Sinsi hizmetçiler. İhtiras ve masumiyet ve nice
aksiyonlu olaylar… Kof bir Emrah’a para kazandıralım yapımı daha. İzlemeyi
denedim, kaldıramadım. En çok da ciddi ciddi olaylara üzülen, sinirlenen ve
olaylar hakkında fikir ve çözümler üreten aileme dayanamadım. Duygu
besliyorlar, bu samimiyetsizliğe…
Ve tabi ki AŞK VE MAVİ gibi bir isime, ayrı ayrı bu
figürlere saygısızlıktı canımı sıkan. Ne aşka dokun ne maviye.
Hele de maviye. Çünkü biz asi ve mavi sabahlar isteyen,
motorları maviliklere süren gençleriz… Anlamadığınız işe lale dikmeyin nitekim
çürük soğan tadı veriyor. Çünkü biz mavi
tangolar yaparız. Bizim için ay başkadır, mavi başka. Mavi konuşur, mavi
yazarız. Gün olur başımıza kadar mavi yaşarız. Yeri gelir bu ne menem mavi diye
maviye sitem ederiz. Bazen maviye çalar gözlerimiz. Bir mavilik kalıbında gelişiriz, kuzey yarım
kürenin çok koyu mavi gecesinde. Maviyi çağırırız belki arada bir. En olmadı
mavi şiirler yazarız. Çünkü şiirin rengi olsa mavi olurdu. 
Hele de aşka. Aşkın
bu denli sıradan olmadığına inanırız. Çünkü kelebek misalidir aşk. Aşka
yolculuk yapmak isteriz bazen. Bazen aşksız da yaşarız ama aşkla başka yaşarız mesela
biz. Aşk nedir bilmeyiz fakat maşuka biliriz, maşukanın adı geçince sıkışan kalpleri
biliriz. Hainsin diye aşka sitem ederiz belki fakat aşkın görmekten çok özlemek
istediğini de biliriz. Aşk şarkıları yazarız. Aşk şarkıları çalarız. Aşıklardan
şarkılar dinleriz. Aşk mönüsü hazırlarız yeri gelir. ''Çünkü annesinden yediği dayaktan sonra ‘anne’ diye
ağlayan çocuktur, aşk.''
Şarkılarda, şiirlerde yaşayan aşk ve mavi!
